صفحه‌اصلی شاعران صائب تبریزی دیوان اشعار ابیات منتسب

شمارهٔ ۳۴

ز ابرو یک سر و گردن بلند افتاده مژگانش
کمان پرزور چون افتد خدنگ او رسا باشد