صفحه‌اصلی شاعران کامبیز صدیقی کسمایی در جاده‌های سرخ شفق

واقعیت

وحشتم از شب و از سرما نیست.
برف، هر چند که در این صحرا
می رسد
تا کفل اسب سیاهم
اما
پیش می باید رفت.
وحشت من همه از مردن، در تنهایی است.
وحشت من، همه از تنهایی است.