صفحه‌اصلی شاعران کامبیز صدیقی کسمایی آواز قناری تنها

روندگان و آیندگان

یک عده می روند:
مسلول ها
مجبورها.
آنگاه؛
یک عده می آیند.
در کارخانه، من
هر روز
«گل های در جهنم رویان» را
می بینم.