خانه
صفحهاصلی
شاعران
اِ لیـــار (جبار محمدی )
دیوان اشعار
صراحی اندیشه
رباعیات و دوبیتیها
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شماره ۱۶
عشق شیرین تیشه می زد کوه را با نام فرهاد
تا به نیش تیشه پرخون سازد آخر جام فرهاد
جانش آخر در منای عشق شد قربان شیرین
در همین، معنی بگیرد کام و هم فرجام فرهاد