شماره ۳۹

آید ار دست جفا؛ یابد مرا در جام دل
تیره گرداند جهان را تا بگردد شام دل
روی امّید از درت هرگز نگردانم ؛ خدا !
تا بگردانی تو این اوضاع را ، بر کام دل