شماره ۱۴۹

هر که دل در دامن مرداب جهل آلوده کرد
عمر خود را خرمنی بر مزرع بیهوده کرد
چشم خود را جای لعلی بر حباب کف بدوخت
جانش اندر کوچه ی بن بستِ ظلمت سوده کرد