شماره ۱۵۵

گر با کمان ابرو تیری به دل نشانی
میخانه ای زِ کویَت، بر کوی دل کشانی
رخساره برملا کن، دل را برت صلا کن
تا آتشی زِ رویت، بر جان دل فشانی