شماره ۲۰۶

خورشید روز و ماه شب بودی مرا، ای مادرم
در تلخکامی ها رطب بودی مرا، ای مادرم
عمری به پایم سوختی، رفتیّ و جان افروختی
آب حیاتی زیر لب بودی مرا، ای مادرم