خانه
صفحهاصلی
شاعران
اِ لیـــار (جبار محمدی )
دیوان اشعار
صراحی اندیشه
رباعیات و دوبیتیها
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شماره ۲۲۵
دل اگر در پیِ جانان برود؛ وه! چه نکوست!
کی بود مأمن اغیار، دلِ عاشقِ دوست
گر چه دور است به ظاهر، ره منزلگه یار
بلکه نزدیکتر است او به دل از هر رگ و پوست