شماره ۲۵۰

تا هیبت شب در نظرم دیوِ کدَر شد
بیگانه در آمد ز در و جای پدر شد
چون دست دلم گوشه ی دامان تو بگرفت
ماه نو و خورشید، مرا تیغ و سپر شد