صفحه‌اصلی شاعران سعدی دیوان اشعار رباعیات

رباعی شمارهٔ ۴۰

شمع ارچه به گریه جانگدازی می‌کرد
گریه زده خندهٔ مجازی می‌کرد
آن شوخ سرش را ببریدند و هنوز
استاده بد و زبان‌درازی می‌کرد