صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن

شمارهٔ ۲۰

هر دل که تمام از سردردی برخاست
هستیش ز پیش همچو گردی برخاست
آنگاه اگر مخنثّی در همه عمر
در سایهٔ او نشست مردی برخاست