صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

شمارهٔ ۳۵

ای دل بندی بس استوارت افتاد
ناخورده می عشق، خمارت افتاد
اندیشه نمیکنی و درکار شدی
باری بنگر که با که کارت افتاد!