صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد

شمارهٔ ۱۳

گل بین که گلابِ ابر میدارد دوست
وز خنده چو پسته مینگنجد در پوست
تا بادِ صبا بر سرِ گل مُشک افشاند
مینازد از آن باد که اندر سرِ اوست