خانه
صفحهاصلی
شاعران
خیام
ترانههای خیام (صادق هدایت)
از ازل نوشته ۳۴-۲۶
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
رباعی ۲۷
چون روزی و عمر بیشوکم نتوانکرد،
خود را به کم و بیش دُژَم نتوانکرد؛
کار من و تو چنانکه رأی من و تو ست
از موم به دست خویش هم نتوانکرد.