هوای آبادی
اگر گل وا کند خود باوری ها
نمایان می شود نو آوری ها
اَلا ای بچّه های خاک ایران
اَلا ای کُرد و فُرس و آذری ها
بیایید ای پسرها ی دلاور
شما ای دخترانِ چون پری ها
وطن را با دلی روشن زِ دانش
نگینی آورید از گوهری ها
شکوفا می شود این جانم ایران
رهایش گر کنیم از خود سری ها
به کار و کوشش و با نور دانش
رها گردد دل از کور و کری ها
بگیرد رونق آبادی در ایران
به کِشت و صنعت و آهنگری ها
بهار آرد وطن را کِلکت الیار!
اگر ز این سان نماید داوری ها