دیار موفقیت
در آسمان این خطّه
همیشه خورشید است
فرازِ قافش را
زِ هر کجا دید است.
موفقیت را کرانه ناپیدا
اگر دلی داری
زِ بقچه بیرون کن
به ساز امّیدی
بزن دلِ دریا.
اگر چه اشباحی به راه این وادی
به چشم فکر آیند؛
ولی تو محکم باش.
مترس از سایه
مترس از طوفان.
هوای آنجا را طراوت از شوق است.
چنین هوایی را ، نه جای انکار است.
امیدواران را چه جای دیدار است!
دیار توفیق است
دیار عقل و دل
مسافرانش را، اگر به ره ، رنجی است؛
نشاید آزردن
به دل غم آوردن
که راه پر گنجی است.
بدان که در آنجا، شبی نمایان نیست
نه جای تاریک است.
کلام وصفش را، نه نای، باریک است.
سبابه ی یاران، به سوی خورشید است.
فراز قافش را
زِ هر کجا دید است.
بیا که ره گیریم؛
به چشم امّیدی
به پای ایمانی.