صفحه‌اصلی شاعران خیام رباعیات

رباعی شمارهٔ ۱۰۲

ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نئی غمان بیهوده مخور
چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید
خوش باش غم بوده و نابوده مخور