رباعی شمارهٔ ۴۷

ای کوی تو قبله‌گاه ارباب قبول
بی‌سجدهٔ تو طاعت ما نا مقبول
محراب بلند کعبهٔ ابرویت
کز دور مرا به سجده دارد مشغول