شمارهٔ ۴

ای که اطفال به گهواره درون از ستمت
سور نادیده بجویند همی ماتم را
قفسی شد ز تو عالم به همه عالمیان
اینت زحمت ز وجود تو بنی‌آدم را
وه که تا روز قیامت پی آلایش ملک
طاهری از تو نجس‌تر نبود عالم را