صفحه‌اصلی شاعران اوحدی دیوان اشعار رباعیات

رباعی شمارهٔ ۵۴

خورشید که خاک ازو چو زر میگردد
از شوق رخ تو دربدر میگردد
یک جرعه می‌صاف تو در صافی ریخت
شد مست و درین میان به سر می‌گردد