رباعی شمارهٔ ۱۷۴

ترسم رسد از من به تو آهی روزی
زیرا که نمیکنی نگاهی روزی
گر می‌ندهی دو بوسه هر روز، ای ماه
آخر کم از آن که هر به ماهی روزی