صفحه‌اصلی شاعران مولوی دیوان شمس رباعیات

رباعی شمارهٔ ۳۹۹

گویند که عشق عاقبت تسکین است
اول شور است و عاقبت تمکین است
جانست ز آسیاش سنگ زیرین
این صورت بی‌قرار بالایین است