رباعی شمارهٔ ۷۶۶

عشق تو سلامت ز جهان می‌ببرد
هجر تو اجل گشته که جان می‌ببرد
آندل که به صد هزار جان می‌ندهم
یک خندهٔ تو به رایگان می‌ببرد