صفحه‌اصلی شاعران مولوی دیوان شمس رباعیات

رباعی شمارهٔ ۱۸۳۴

چون خار بکاری رخ گل می‌خاری
تا گل ناری بر ندهد گلناری
فعل تو چو تخم و این جهان طاهون است
تا خشت بر آسیا بری خاک آری