صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

شمارهٔ ۴۴

چندان که ز عالم پس و پیشش دیدم
آن خویش ندیدمش که خویشش دیدم
در عمر دراز آن چه بدیدم یک بار
گویی که هزار بار بیشش دیدم