خانه
صفحهاصلی
شاعران
عطار
مختارنامه
باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شمارهٔ ۷۲
در واقعهای سخت عجب افتادم
گه می مردم صریح و گه میزادم
دانی ز چه خاست این همه فریادم
کامد یادم آنچه نیاید یادم