خانه
صفحهاصلی
شاعران
ملکالشعرای بهار
منظومهها
ارمغان بهار
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
فقرۀ ۵۶
به مرد مهسال (زیاد سال) افسوس(استهزاء)مکن،چهتو نیز بسیار مهسال شوی
بهمردمبر افسوس و خواری مکن
بویژه به مهسال مردکهن
که روزی تو مهسال گردی و پیر
همان بینی از رببدکان هژبر