خانه
صفحهاصلی
شاعران
ملکالشعرای بهار
منظومهها
ارمغان بهار
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
فقرۀ ۱۱۰
نیک مرد آساید و بد مرد بیش و اندوه گران بود.
نکو مرد آساید اندر جهان
برد بدکنش مرد رنج گران
نکویی بود جوشن نیکمرد
به گرد بدی تا توانی مگرد