خانه
صفحهاصلی
شاعران
اِ لیـــار (جبار محمدی )
دیوان اشعار
صراحی اندیشه
رباعیات و دوبیتیها
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شماره ۱۸۵
چراغ فکرت ما را تو روغن افزودی
به نهر باغ فضیلت نه قطره؛ بل رودی
چو مادری که بسوزد به پای فرزندش
تو در همیشه ی عمرم، شفیق من بودی