شماره ۱۹۲

دَلو نجاتی از نو در چاه ظلمت افکن
بیرون کِش این دلم را، در کام رحمت افکن
شایسته ام بگردان تا یوسف تو باشم
از قعر ذلّت آور در اوج حرمت افکن