شماره ۲۲۷

دست عشقت بر دلم داغ عبودیّت نهاد
وَز همین ره بهر ما، آیین ملیّت نهاد
با سر آمد جان من بهر تماشایت چو دل
در سرم از لطف تو بنیان این نیّت نهاد